Jaka jest różnica między klasycznym handlem na dźwigni a kontraktami terminowymi? - Margin Trading
Większość inwestorów, które handluje krótkoterminowo starając się bazować na analizie technicznej często podejmuje większe ryzyko i lewaruje swoją pozycję (ang. margin trading) aby zmaksymalizować potencjalne zyski. Dźwignia może zostać wykorzystana bezpośrednio na aktywie którym chcemy handlować lub na kontraktach terminowych obejmujących ich wymianę. Jeśli kiedykolwiek chcielibyśmy spróbować tego sposobu do obracania swoimi środkami to warto mieć na uwadze jakie są różnice między możliwymi do wykorzystania metodami.
Jak działa margin trading?
Skoro w obu przypadkach wykorzystujemy mechanizm dźwigni finansowej (ang. margin trading) to warto zacząć od tego, czym ona w ogóle jest. W przypadku standardowego handlu, nie różni się on niczym od tego jak wygląda to na przykład na rynku akcji, a to że jesteśmy w branży walut cyfrowych nic nie zmienia. W zależności od tego jaką dźwignię zastosujemy (najmniejsza to x2 , a największa w zależności od platformy z jakiej korzystamy wynosi x100-125 razy). Mechanizm ten polega na tym, że niejako "pożyczamy" odpowiednio większą ilość środków, niż mamy do wykorzystania. Jeśli otworzymy pozycję wykorzystując pełną pulę posiadanego przez nas kapitału to mimo, że pożyczamy środki na naszym koncie nie tworzy się bezpośrednio debet, który musimy spłacić, jednak znacznie zmniejsza się margines błędu, jaki możemy popełnić przy swojej inwestycji. Dla przykładu, jeśli otworzymy pozycję na lewarze x2 za kwotę tysiąca dolarów to w przypadku wzrostu kursu o 100% będzie ona warta 4000 tysiące dolarów. Przez to że wykorzystaliśmy lewar z kapitałem tysiąca dolarów i "pożyczając" drugie tyle od giełdy, zarobiliśmy znacznie więcej, niż gdybyśmy lewara nie mieli. Po zamknięciu takiej pozycji kwota ta pomniejszana jest o pożyczony wcześniej tysiąc, ale cały zysk, który udało nam się wygenerować dzięki tym środkom jest już nasz. Jeśli jednak wydarzy się sytuacja, w której kurs pójdzie w przeciwnym kierunku niż obstawiliśmy, to jeśli cena spadnie więcej niż 50% nasz kapitał całkowicie przepadnie. W pierwszej kolejności na pokrycie straty będzie wykorzystany depozyt z naszego konta, ponieważ giełda nie może pozwolić sobie na utratę swojej części środków. Jeśli posiadamy depozyt większy niż pula z której otworzyliśmy pozycję to możemy wykorzystać go jako dodatkowe "zabezpieczenie" dla naszej transakcji. Będzie ono mogło pokryć straty, które generuje nasza pozycja, żeby nie została zlikwidowana. Jeśli uważamy, ze mimo straty ma ona szansę odbić i podążać w kierunku który przewidzieliśmy, to sposób ten jest bardzo przydatny. W przypadku zamknięcia (zlikwidowania) naszej pozycji, nawet jeśli kurs odbije w pożądanym przez nas kierunku to i tak nie mamy możliwości odzyskać pozycji ze zlikwidowanej już pozycji. Handlując bez lewara taka sytuacja nie ma prawa się nam przydarzyć, ponieważ nawet jeśli kryptowaluta straci 90% swojej wartości to będziemy w posiadaniu takiej samej ilości monet danego cyfrowego aktywa jak przed spadkiem (różnić się będzie jedynie jej wycena w dolarze).
W przypadku kontraktów terminowych nie kupujemy bezpośrednio danego aktywa cyfrowego, a wchodzimy niejako "w zakład" z innymi użytkownikami na rynku, którzy obstawili w przeciwnym do nas kierunku. Stosując lewar możemy grać pozycje długie (longi) lub krótkie (shorty). Różnica między nimi leży w tym, w którą stronę będziemy zawierać nasz zakład. Jeśli spodziewamy się spadków to obstawiamy pozycję krótką, jeśli liczymy na wzrosty to naszym celem jest pozycja długa. O ile w przypadku longa sytuacja jest dość łatwa, bo po prostu otwierając pozycję wykorzystujemy nasze środki i "pożyczkę" od giełdy na zakup aktywa, o tyle w przypadku pozycji krótkiej jest to minimalnie bardziej skomplikowane. Otwierając shorta pożyczamy od giełdy określoną ilość kryptowaluty, a następnie od razu sprzedajemy (cały proces jest zautomatyzowany, więc wystarczy jedno kliknięcie, jak w przypadku otwierania pozycji długiej) i obligujemy się do jej zwrotu niezależnie od kursu. Jeśli więc "pożyczymy" bitcoina po kursie 20 tys. dolarów, od razu nastąpi sprzedaż, a jego cena poszybuje w dół do 10 tys. dolarów to zamykając pozycję zostanie on odkupiony po tej cenie, zwrócony giełdzie. a nadwyżka kapitału w postaci 10 tys. dolarów, która pozostała po transakcji należy do nas. Jeśli jednak kurs pójdzie do góry i nasza pozycja zostanie zlikwidowana to zostaniemy zmuszeni do odkupienia bitcoina po wyższym kursie niż został sprzedany, a nasz kapitał pójdzie na pokrycie tej różnicy, a więc będziemy na tym stratni.
Kontrakty terminowe
Kontrakty terminowe jest to rodzaj kontraktu, który wiąże ze sobą kupującego i sprzedającego kryptowalutę w celu wykonania transakcji po ustalonej cenie w określonym terminie w przyszłości. Większość entuzjastów która obraca cyfrowymi aktywami krótkoterminowo korzysta z tego rozwiązania, ponieważ pozwala ono na posiadane ekspozycji na daną kryptowalutę bez konieczności angażowania się w zakładanie portfeli, przechowywania kluczy prywatnych i haseł, oraz innych trudności które może sprawiać. Cena po której dokonana zostanie transakcja zależy tylko i wyłącznie od tego, jak umówiły się między sobą obie strony transakcji, niezależnie od tego, jaka jest aktualna wartość rynkowa danego aktywa. Często z umów takich korzystają także duże korporacje, które kupując lub sprzedając jakiś produkt chcą uniknąć wahań rynkowych i mieć stabilny rynek zbytu. Tylko w 2021 roku kontraktami terminowymi typu futures obrócono dzwudziestoma dziewięcioma miliardami kontraktów terminowych, a w tym także swój udział miał bitcoin oraz inne kryptowaluty. W przypadku kryptowalut hondel kontraktami futures pozwala obstawiać inwestorom cenę bitcoina w określonym dniu w przyszłości, bez faktycznego posiadania go. Możemy więc przyjąć zakład z inną stroną, że np. za rok kupimy od niego bitcoina za 50 tysięcy dolarów. Jeśli rynkowa cena będzie wynosiła wtedy 100 tys. dolarów, to kupując go po umówionej cenie możemy natychmiast sprzedać naszą pozycję i wygenerować drugie tyle zysku. Jeśli jednak jego wartość będzie mniejsza, to nie będziemy w stanie go sprzedać po zakupionej umownie cenie i będziemy na takowej transakcji stratni. Proces ten odbywa się niezależnie od rzeczywistej ceny aktywów w tej przyszłej dacie i jest regulowany przez giełdy kontraktów terminowych, które muszą gwarantować wykonanie kontraktu w dniu jego wygaśnięcia. W handlu kryptowalutami kontrakty futures są często kontraktami kwartalnymi lub wieczystymi. Podstawowymi częściami które wchodzą więc w skład kontraktów futures jest data ich wygaśnięcia, wartość, wysokość dźwigni finansowej i rodzaj rozliczenia.